Jacqueline van der Zwan - fluit | Carla Bos - harp
Welkom bij Anemoi
Jacqueline en Carla kennen elkaar al jarenlang van het Haags conservatorium, de Marinierskapel, het Residentie Orkest en het Residentie Bach Ensemble. Sinds eind 2014 vormen ze een officieel duo Anemoi.
We hebben de naam Anemoi gekozen uit de Griekse mythologie. De anemoi
waren de geesten van de hevige stormwinden die een bepaalde wind werden
toegeschreven. De vier belangrijkste waren Boreas (de noordenwind), Notos
(de zuidenwind), Euros (de oostenwind) en Zephyros (de westenwind).
Op de foto hierboven: De Toren van de Winden of het Horologium van Andronicus
van Cyrrhus, een monument in Athene uit de 2e of 1e eeuw v.Chr. dat de
tijd en de windrichting aangaf.
De Toren van de Winden staat in het oude Athene in het centrum van de stad, aan de rand van de Romeinse Agora en waar nu de wijk Plaka is. Adres: Kirristou, Athene 105 55, Griekenland. Het is een achthoekig bouwwerk van 12 m. hoog en 3,2 m. lang aan iedere zijde. Hij staat op een basis van drie treden en heeft twee ingangen waarvoor kleine portieken stonden met ieder twee Korinthische zuilen. Het gebouw is gemaakt van Pentelisch marmer. Boven op ieder van de acht kanten is in reliëf de god van een wind afgebeeld, elk precies op de richting waaruit hij waait. De windgoden zijn gevleugeld en bijna horizontaal door de lucht vliegend afgebeeld. Vroeger heeft er bovenop de toren een marmeren kegel gestaan met een bronzen Triton die als een grote windvaan werkte en met een staf in zijn hand naar een van de acht goden wees om de heersende windrichting aan te geven.
In het gebouw bevond zich een enorme waterklok. Aan de achterkant van het gebouw is een groot halfrond waterreservoir gebouwd, waaruit het water stroomde dat het raderwerk van de klok aandreef. Het gebouw diende ook aan de buitenkant als uurwerk. Doordat de voorkant precies op het noorden is gericht, is door de val van de schaduw op de zijkanten precies te zien welk deel van de dag het is. Voor de preciezere tijd droeg elk van de zijkanten een grote zonnewijzer.
In de Turkse tijd was het bouwwerk een tijdlang een Tekké voor
derwisjen. In de jaren 1837-1845 werd het monument opgegraven door de
Griekse archeologische dienst. Het is nu een van de best bewaarde monumenten
uit de oudheid in Athene.
De vier belangrijkste windrichtingen zijn:
Boreas, de Noordenwind. Hij blaast door een gedraaide schelp en is
van ver te horen
Euros, Oostenwind. Gehuld in zware kleding kijkt hij vooruit
Notos, Zuidenwind.Hij giet water uit zijn urn en brengt regen
Zephyros, Westenwind. Hij draagt lentebloemen in de plooien van
zijn mantel
De vier tussenwinden zijn:
Kaikias (NO), Apeliotes (ZO), Lips (ZW) en Skiron (NW)